Onder
de Wankh
is het vervolg op Een stad vol Chasch,
de lotgevallen van Adam Reith op de waanzinnige planeet Tschai. Na een korte
samenvatting van het voorafgaande volgen we onze held en zijn gezelschap die
per kogge richting Cath varen om de ontzette maagd Bloem van Jade af te
leveren. Zij pleegt echter onderweg zelfmoord en het bezoek aan de Yago van
Cath valt daarmee ernstig tegen. Reith reist door naar het gebied van de Wankh,
deze keer vergezeld door een stel avontuurlijk ingestelde Lokhaar-technici om
daar een ruimteschip te stelen. De poging mislukt en Reith en kompanen lijken
ten dode opgeschreven. Op het laatste nippertje weet Reith het de Wankh
duidelijk te maken dat hun menselijke onderhorigen, de wankhmannen, die zij als
tussenpersonen gebruiken, in feite een ongekende macht uitoefenen over de Wankh.
Aldus ontkentent Reith alweer een revolutie: deze keer bevrijdt hij niet een
groep mensen van een vreemde overheerser, maar een groep vreemden van een
menselijke overheersing. Aan het eind van dit deel is de groep terug bij af.
Geen geld, geen plannen, alleen een allesoverheersende drang om een ruimteschip
te bemachtigen en terug te keren naar de Aarde, de ware mensenplaneet.
 |
| Jack Vance |
Het is weer een simpel en amusant
stukje space-opera geworden, zonder
al te veel psychologische verdieping of uitgebreide sociologische analyses, ook
al is het hoofdbestanddeel van ook dit deel niets anders dan de verschillen in
sociale orde binnen sterk van elkaar verschillende culturen.
Wat verder nog opvalt in deze vertaling
door Mark Carpentier Alting – zozeer zelfs dat het
irritant begint te worden - is het veelvuldig gebruik van het bijvoeglijk
naamwoord “uiterst”. In dit niet overdreven dikke boek heb ik er minstens zeven
gevallen van geteld. Het is een woordje dat een soort precieuze deftigheid uitstraalt,
een stoffige schijnprecisie. Ook eerdere deeltjes uit de reeks zijn aan het
misbruik ervan ten prooi gevallen. Vonden de hippie-vertalers uit het begin van
de zeventiger jaren dit een mooi woord? Ook “hoogst”, met een vergelijkbare ambtelijke
vormelijkheid, komt geregeld voor.
Enfin, niettemin leest het makkelijk weg (twee dagen forensen is voldoende) en we kijken alweer uit naar de voortzetting van Adam Reiths avonturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten